Grote diversiteit in de talen van Europa. Het blijkt dat bijna geen
enkel land eentalig is; IJsland, Denemarken en Portugal lijken de enige uitzonderingen te zijn. Bron: SB Language Maps (2012): https://languagemaps wordpress.com/2012/11/18/languages-of-europe/ Het officiële motto van de Europese Unie is ‘eenheid in verscheidenheid’. Dit blijkt duidelijk wanneer het over cultuur en politiek gaat, maar in Europa is er ook diversiteit in talen. In de instituties van de Europese Unie wordt voornamelijk Engels en Frans gesproken, maar andere talen kunnen ook gebruikt worden in de meeste instellingen van de EU (Athanassiou, 2006, p.9). In totaal heeft de Europese Unie 23 officiële werktalen. Daarnaast zijn er nog vele regionale talen en minderheidstalen, zoals het Catalaans, het Baskisch en het Galicisch in Spanje, het Welsh in Groot-Brittannië en het Bretons in Frankrijk. Deze talen worden vaak wel erkend door wetten van de landen waar deze talen worden gesproken, maar deze regionale en minderheidstalen hebben geen officiële status in de Europese Unie. Wel worden ze genoemd in het ‘Europees Handvest voor regionale of minderheidstalen’ 
Eenheid in diversiteit. Bron: Contemporary History (2011). https://contemporaryhistoryusj wordpress.com/author/maguimag/ Natuurlijk is Europa niet het enige gebied waar veel verschillende talen gesproken worden. In een land als India worden nog veel meer verschillende talen gesproken binnen één land, dan in de hele Europese Unie, die uit 28 verschillende landen bestaat. Eigenlijk zijn er maar weinig landen waar maar één taal gesproken wordt. Er is wel een verschil in hoe daarmee wordt omgegaan in de verschillende landen. In Frankrijk, waar behalve het Frans ook nog Bretons, Occitaans, Picardisch en een aantal andere talen gesproken wordt, is Frans toch de enige officiële taal. 
Meest gesproken talen in de Europese Unie. Bron: European Tribune (2008): http://www.eurotrib.com/comments/2008/5/12/72629/8439/123 Doet de Europese Unie genoeg om bedreigde talen te beschermen? Er bestaat een classificatie van bedreigde talen, om aan te geven in welke mate een taal bedreigd is, waarbij fase 1 een lichte bedreiging weergeeft, en fase 8 de fase waarin de taal bijna uitgestorven is. Deze classificatie van Fishman lijkt veel op die van bedreigde diersoorten, of op schaal van Richter, die gebruikt wordt om de sterkte van aardbevingen uit te drukken (Leeuwen, v., 2015, p. 42). Volgens een rapport geschreven voor het Europees Parlement hebben op dit moment zo’n 100 Europese talen de status ‘met uitsterven bedreigd’. Als voorbeelden worden genoemd: Bretons, Manx en Jiddisch (Europees Parlement, 2013, p. 1). Veel van deze talen worden al beschermd door het ‘Handvest voor Regionale en Minderheidstalen’, maar dat bleek voor sommige talen niet te helpen. Een recent voorbeeld is het Lijfs, een taal die werd gesproken in Letland, en verwant was aan het Fins en Ests, waarvan de laatste moedertaalspreker in juni 2013 overleed (The Guardian, 2013). 
Tweetalig bord langs de grens van het graafschap Cornwall in het Verenigd Koninkrijk. Misschien hoort ‘Kernow a’gas dynergh’ in de toekomst wel in de geschiedenisboeken thuis. Bron: The Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/news/politics/10783741/Cornish-to-be-given-national-minority-status.html Hetzelfde zou in de toekomst ook kunnen gebeuren met talen zoals het Cornish, het Sorbisch en het Laps. Ze worden wel erkend en beschermd door de Europese Unie, maar dat is nog altijd geen garantie dat ze zullen blijven bestaan. Het lijkt erop dat de Europese Unie niet veel meer kan doen dan wat op dit moment al gebeurt. Als een taal echt bedreigd wordt met uitsterven, is er vaak al niets meer aan te doen, omdat de weinige laatste overlevenden vaak al hoogbejaard zijn. De laatste sprekers voelen er vaak niet veel voor om de taal nog door te geven aan kinderen. Ze zeggen dat ze beter een andere taal kunnen leren, want aan de taal van hun ouders ‘hebben ze toch niets’. Hoe zal de toekomst van Europese talen eruit zien? Het lijkt erop dat het Engels een nog belangrijkere rol gaat spelen dan nu het geval is. Engels wordt overal in Europa geleerd, vooral op middelbare scholen, maar vaak ook al op basisscholen. Daarnaast zijn er nog vele groepen mensen die het Engels leren voor hun studie, werk, of omdat ze veel contact hebben met mensen die in andere landen wonen. Waarschijnlijk zet deze trend door, hoewel er ook veel mensen zijn die talen als Frans, Spaans en Duits leren. Het Engels is ook steeds populairder in de nieuwere lidstaten van de Europese Unie, vooral de landen van het voormalige Oostblok. Een groot aantal daarvan is in 2004 en in 2007 toegetreden tot de EU (De Swaan, 2007, p.1). Veel van de inwoners van deze landen spreken behalve hun eigen taal ook Russisch, omdat deze taal verplicht was in het communistische tijdperk. Na de val van de muur in 1989 keerden veel mensen zich daar af van de Sovjet-Unie en alles wat Russisch was, en leerden Engels, want dat vonden ze de taal van vrijheid, democratie en de toekomst (De Swaan, 2007, p.3). Centraal en Oost-Europa zal waarschijnlijk in de komende jaren nog een belangrijkere rol gaan spelen, door de snelle ontwikkelingen op economisch, maar ook cultureel en politiek gebied. De handel met dit gebied is tegenwoordig veel groter dan voor 1989, er wordt nog veel geïnvesteerd in infrastructuur en de meeste landen hebben inmiddels een overgang van een socialistische naar een markteconomie doorgemaakt. Ook binnen de instellingen van de Europese Unie denk ik dat het Engels nog een belangrijkere rol gaat spelen. Nu wordt daar vastgehouden aan het principe van meertaligheid en de gelijkwaardigheid van alle talen, maar dit heeft als belangrijk nadeel dat er veel moet worden vertaald door tolken – en dat is tijdrovend en kost veel geld. Op dit moment zijn er ook nog landen waar het Engels nog niet zo’n belangrijke rol speelt als in bijvoorbeeld Nederland en Denemarken. In landen als Spanje, Frankrijk en Italië is de kennis van Engels vaak toch beperkt, en spreken veel mensen liever hun eigen taal. Dit zie je ook in het Europees parlement, waar de Europarlementariërs vaak nauwelijks Engels of Frans spreken – en soms zelfs geen andere taal dan hun eigen taal (De Swaan, p. 9). Of alle Europeanen in de toekomst zijn eigen taal zal opgeven en in plaats daarvan Engels zal gaan spreken, valt niet te zeggen. Deze ontwikkeling lijkt mij persoonlijk onwaarschijnlijk, want talen als het Duits en Frans worden ook door een groot deel van de Europese bevolking gesproken. Kleinere talen als het Nederlands, het Tsjechisch en het Zweeds zullen het misschien wat moeilijker krijgen, maar ze worden toch door grote gemeenschappen gesproken. De grootste uitdaging voor de Europese Unie ligt waarschijnlijk in het behoud van de regionale en minderheidstalen, waarvan sommige nog maar zeer weinig sprekers hebben.
Tag: Minority Language
Media Use to Preserve a Heritage: The Case of Transylvanian Saxon (Siebenbürger Sächsisch)
“Mundart sprechen heißt in der Sprache barfuß gehen.”
Quoted from an Transylvanian Saxon poem (see video clip below), this line well accounts for the intimacy and sensitivity involved with speaking regional or international minority languages. Transylvanian Saxon is an outlying dialect of Moselle-Franconian spoken by a German minority in Romania which, however, cannot be subsumed under “Standard German”. This German minority group has settled in Romania from the 12th century onwards, where the dialect was developed and maintained independently from other languages within the German minority community. The majority of Transylvanian Saxons now live in Germany. With less than 50.000 speakers in its country of origin, namely Romania, the language is classified as severely endangered by the UNESCO Atlas of the World’s Languages in Danger (www.unesco.org).
REVIVING AN EFFECTIVELY DEAD LANGUAGE
“If our language is extinct then what language are we writing in?”
This question was asked by several children from Bunscoill Ghaelgagh, a primary school in St. John’s after the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization in 2009 declared the official language of the Isle of Man, Manx as officially extinct. UNESCO admitted that certain languages in their language atlas were rated as extinct but are now being actively revitalised and hence also the classification of Manx has since changed into ‘critically endangered’.
Wallons, nous! – Us, Walloons!
One of the biggest feature of the European Union is its language diversity. Apart from the official languages, there is a large diversity of regional languages. In Wallonia, the French speaking part of Belgium, the most spoken regional language is Walloon. The numbers of speakers is constantly diminishing as younger generations, like me, speak and learn exclusively French. Nonetheless, the language is still relatively visible in various medias in Wallonia.
Atzerriko ahateak
More X-es than Vowels
When I first arrived in San Sebastian in 2011 after an Inter rail-trip that took me from Barcelona all the way to Algeciras, the most southern tip of the Iberian Peninsula, and back up, I was surprised. We encountered a few Spanish minority languages on the way like Catalan or Galician but always managed to at least partly guess the meaning d
ue to their proximity to Latin. This changed quickly when we entered the Basque country. The words that presented themselves on Signs around the city and the bits of conversations that we caught whilst rushing to our hostel did not make any sense. Yes, the sound and pronunciation of the conversations sounded Hispanic somehow but it did not make any sense. Therefore I would like to present a little example of Basque speaking Media to show you why this language is so fascinating:
Endangered languages and the potential of (new) media: “The Kalix Language”
Europe is full of minority languages, some widely spoken, some nearly extinct. Sadly, my regions minority language “Bondska” is of the latter kind. For me, it has come to represent a cultural heritage linked to the “old” northern Sweden, before monolingual standardization was efficiently put into practice. My grandmother (that would have been 96 years old today) spoke it in her youth, along with her generation. However, it does not have to go extinct with the generation that practiced it, a local media project centered on TheKalixLanguage.org and social media has given it new life. 
Continue reading Endangered languages and the potential of (new) media: “The Kalix Language”
Witajće k nam do Łužicy – Welcome to Lusatia
There are about 7,000 languages in the world, and more than 200 in Europe. However, it is estimated that by the year 2100 more than half of these languages will have died. Many languages are threatened because they are spoken by only very small minorities of people.
One of these minority languages is Sorbian, which is spoken by about 20,000 people in the East German region of Lusatia. The language is endangered due to the low number of speakers. Yet, the media provide opportunities for the Sorbian-speaking community to maintain and promote their language.
Continue reading Witajće k nam do Łužicy – Welcome to Lusatia
Losing linguistic diversity?
“Every word has stories woeven through it. When we lose a language, we lose so many words and stories. I’d like them to be remembered somehow.” – Steve Rpe, USA
‘N beten scheef hett Gott leef
More and more languages are vanishing from the lingual world map and the language diversity is subject to a constant diminuendo. Reasons for this development include the low status of regional dialects, the advantages that come with speaking a majority language and/or a widespread lingua franca and the dominance of the latter two in the media.
At the same time, however, new media and especially the internet are an excellent opportunity for both bottom up and top down approaches to language revitalisation and thus spreading information about and in a language in order to motivate more people to learn it and prevent its complete and irreversible extinction.
This post will introduce you to the regional German Public Service Broadcasting Agency of Northern Germany and how it makes use of the internet to its advantage with regards to spreading information in Low German: the NDR (Norddeutscher Rundfunk).
Mouvement Impératif français
Even though for this blog post I am asked to write about a minority language media example in Europe, I decided to write about an example I know much more about: the French language in Canada. Since I am writing my bachelor thesis on the topic of language legislation in Quebec, I have become a specialist on the topic and therefore it seems more interesting to share with you some of my knowledge of the national minority language in Canada: French.
For Quebeckers, ‘their’ French language is important. Very important, extremely important. Tons of organisations, websites, Facebook sites and blogs convince their audience of the importance of the French language in the province, often leading to lively and active debates on the websites themselves. One of the most important of these organisations is called Impératif français. Linked to the organisation is a Youtube channel which consists of numerous dramatic videos showing that English is still used in the province. Check out one of the videos: