Lezen voor plezier en zelfvertrouwen
In mijn eerdere post heb ik besproken wat lezen voor plezier is, en op welke manieren het verbonden is met motivatie. In deze post zal ik uitleggen hoe lezen voor plezier het zelfvertrouwen van laaggeletterden kan vergroten, en hoe dat bijdraagt aan het verder ontwikkelen van de geletterdheid.
Deelnemers aan programma’s om geletterdheid te verbeteren ervaren vaak hinder door hun beperkte geletterdheid, en voelen soms zelfs schaamte hiervoor. Bovendien kunnen ze onzeker zijn, en hebben ze mogelijk negatieve ervaringen met onderwijs. Dit kan een hindernis zijn om de geletterdheid te verbeteren. Daarom is het waardevol om te weten of lezen voor plezier hun zelfvertrouwen kan vergroten, en in hoeverre dit positieve effecten heeft.
Foto door Jilbert Ebrahimi op Unsplash
Hoe kan zelfvertrouwen toenemen?
Lezen voor plezier is een erg vrijblijvende manier van leren. De leerling kan zich op hun eigen tempo ontwikkelen, en er is ook geen druk door bijvoorbeeld een toets die gemaakt moet worden. Hierdoor is het een fijne methode voor leerlingen, en lijkt het mij geschikt voor leerlingen die zich niet zo zeker voelen in hun eigen kunnen. Wanneer leerlingen verhalen lezen, kunnen ze opgaan in het verhaal, en ligt de focus niet langer op het begrijpen van specifieke woorden, maar op het volgen van het verhaal. Het begrijpen van woorden vindt wel plaats, en nieuwe woorden worden herkend uit de context, alleen dit gebeurt onbewust. Lezen voor plezier kan leiden tot het één worden van de auteur en de lezer, wat het zelfvertrouwen van de lezer tijdelijk kan vergroten. De lezer kan door dit grotere gevoel van zelfvertrouwen beter nieuwe woorden begrijpen. Alleen met literatuur die de lezer aanspreekt heb je dit effect van opgaan in een verhaal, en dus het mogelijk bijkomende effect van meer zelfvertrouwen.
Is het zinvol?
Dus, hoewel lezen voor plezier volgens sommigen op zichzelf niet tot een grote verbetering van de geletterdheid leidt, heeft het wel belangrijke bijkomende effecten, zoals meer motivatie en zelfvertrouwen. Deze effecten mogen niet onderschat worden, omdat ze helpen met het verder ontwikkelen van geletterdheid, en omdat ze op zichzelf een positief effect zijn. Een zelfverzekerdere lezer zal meer gebruik maken van hun taalvaardigheden, maar zal zich ook beter voelen, en meer nieuwe dingen durven. Daarom kan lezen voor plezier een waardevolle toevoeging zijn aan projecten om geletterdheid te verbeteren.
Reading for pleasure can increase literacy learners’ confidence, as it is a low pressure way of learning, and as the literature is the main focus, the learning happens less consciously. The increased confidence has a positive effect on the learners, as they will use their reading skills more, and will have more confidence in their daily lives.
Foto bovenaan door Towfiqu Barbhuiya op Unsplash
Dag Julia, het onderwijsmuseum in Dordrecht opent deze week een expositie over leesonderwijs en de betekenis ervan. Zie
https://www.onderwijsmuseum.nl/tentoonstelling/boom-roos-vis. Ik vroeg me bij het lezen van jouw twee stukjes af: komt de urgentie van het probleem wel duidelijk naar voren. Op landelijk niveau luiden de noodklokken. Welke campagnes zouden nu echt helpen? Wat kunnen we concreet doen om te zorgen dat plezier en motivatie toenemen?
Bedankt voor de link en de interessante vraag. Ik heb de pagina over de tentoonstelling gelezen, en het klinkt erg interessant. Wat betreft de urgentie, ik denk zeker dat u hier een punt heeft. Dit probleem is heel actueel, en toch had ik zelf moeite om te bedenken hoe ik dit kan overbrengen, maar ik denk dat zelfs al in de korte informatie over de tentoonstelling duidelijk wordt hoe belangrijk leesonderwijs en plezier zijn.
Wat betreft campagnes die zouden helpen denk ik dat plezier inderdaad een heel belangrijk element is. Op het moment is leesonderwijs er gefocust op het leren lezen zelf, en de technieken die hierbij helpen. Er is echter weinig aandacht voor plezier in lezen, en waarom men nou zou moeten willen leren lezen (motivatie dus). Dus wat ik denk dat belangrijk is, en wat ik ook heb geprobeerd duidelijk te maken in mijn blogposts, is dat er ook ruimte komt voor plezier in lezen, dus bijvoorbeeld door het gebruik van lezen voor plezier. Misschien dat hulp wanneer leerlingen zelf geen leuk leesmateriaal kunnen vinden ook kan bijdragen, en daarnaast moet er ook wel aantrekkelijke literatuur beschikbaar zijn. Zoals ook in de onderstaande reactie duidelijk wordt gemaakt, is er in het huidige onderwijssysteem vaak geen nadruk op leuke literatuur. Ik denk dat als de focus van droge theorie wat wordt verminderd, en er meer aandacht komt voor lezen zoals dit ook buiten de schoolomgeving gebeurt, dit al in ieder geval een bijdrage kan leveren aan meer motivatie en daardoor betere resultaten.
Hello Julia, I thoroughly enjoyed reading both of your blog posts. I have more of a personal question. You mention in your post that someone’s self-confidence can increase by reading but that the effect increases if the literature appeals to the reader themselves. Keeping this in mind I wonder what your opinion is on the mandatory books students have to read in high school in language classes. I found that the mandatory literature I had to read (which included 1984) absolutely annihilated the reading confidence and pleasure of many of my fellow students.
Hi, very happy to hear you enjoyed reading them! I definitely recognise the bad experience with mandatory readings in high school, and I will give you the example of my own experience to explain my opinion on mandatory readings. For example, in our Dutch class, we got a list of books we could choose from, and almost all of the books on it were from before 2000, and often were put on there because my teacher enjoyed them. As a consequence, books were chosen almost solely by the criteria of length, and still most people did not even read these books. I think this was mainly because me and my fellow students were not interested in those books, for example because were so far from our reality. I still skip over the Dutch literature section when choosing a book, as my experience with it has been so negative. On the contrary, for example in our English class, we were at some point allowed to choose our own book, as long as it was of a certain level. That time, as far as I know, almost everyone read their book, and some were even motivated to read more books, as they liked it so much. So, even though I recognise the value of reading quality literature, and books that have had an impact on society, I think it is important not to forget the student. By prescribing mandatory reading that is unappealing to students, you make students consider reading a boring chore, while I think books are an excellent way to motivate students, and show them how pleasant reading can be. Therefore, I think it would be better if students were given more choice in what they read, even if this is in the framework of reading to learn. This would already be greatly improved if student tastes were reflected in reading lists, and if schools would make sure the lists are updated regularly.
Regarding the confidence, which you briefly mentioned in your comment, I would agree that overcomplicated mandatory readings also have a negative impact on readers’ confidence. If the literature is so far removed from the interest of the student, it might be more difficult for them to understand, which could make them feel bad about themselves for not understanding, and might demotivate them from reading in future. This should also not be forgotten in the selection of mandatory reading.
Altijd interessant om een andere perspectief van het verbetering van geletterdheid te overwegen. Ik vroeg me af of organisaties of campagnes deze methode gebruiken voor oudere mensen?